بیوتکنولوژی کشاورزی

تعریف:

واژه بیوتکنولوژی یا همان زیست فناوری است روشی است که با تلفیق علوم بیوشیمی، میکروبیولوژی و مهندسی به بهبود و عرضه فرآورده از جانداران، به ویژه از طریق دستکاری آن ها در سطح مولکولی می پردازد.

 امروزه افزایش جمعیت سبب  رویارویی  با کمبود موادغذایی شده است. بنابراین بشر به دنبال راهی است که غذای بیش‌تر و با کیفیت بالاتر در اختیار مردم قرار دهد که به دنبال آن محیط زیست نیز حفظ شود .نیاز به تأمین مواد غذایی، سبب توجه به بیوتکنولوژی کشاورزی شده است ، تا  از فعالیت میکروارگانیسم‌ها، سلول‌های کشت شده و اجزا متعلق به آن‌ها به طوری‌که به صورت کنترل شده از عوامل بیولوژیک نظیر میکروارگانیسم‌ها یا اجزای سلولی استفاده شود. بنابراین بیوتکنولوژی شامل هر تکنیکی است که از میکروارگانیسم‌های زنده یا بخشی از آن‌‌ها با هدف تولید و تغییر فرآورده‌های خاص استفاده می‌کند تا حیوانات و گیاهان را بهبود بخشیده یا میکروارگانیسم‌ها را برای مصارف خاص توسعه دهند و محصولات تراریخته گوناگون پرمحصول و مقاوم کشاورزی مانند ذرت، برنج، سویا، گوجه فرنگی، گندم تولید می گردد.

 موقعیت های شغلی بیوتکنولوژی کشاورزی:

فارغ التحصیلان در این رشته  می‏توانند در مؤسسات تحقیقاتی نظیر پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی ایران و یا در مرکز ملی تحقیقات مهندسی ژنتیک  به امر پژوهش مشغول شوند،به برنامه ریزی و هدایت امور اجرایی در زمینه بیوتکنولوژی کشاورزی و یا به تدریس دروس مربوط به بیوتکنولوژی و علوم وابسته در آموزشکده ها و دانشکده های کشاورزی و یا به جمع آوری، شناسایی، حفظ و نگهداری میکروارگانیسم‌های مرتبط با بخش کشاورزی در بانک سلولی بپردازند. برای اجرای پروژه‌ها‌ و طرح‌های تحقیقاتی حول محور تولید فراورده های بیولوژیک مورد استفاده در بخش کشاورزی و صنایع وابسته به آن از جمله سموم بیولوژیک، کودهای بیولوژیک و فراورده های با ارزش مورد استفاده در صنعت غذا، مشغول به کار شوند.