روان شناسی تربیتی در راستای تعلیم و تربیت انجام می گیرد و چگونگی کاربرد اصول و یافته های روانشناسی را در موقعیت های آموزش و پرورشی بررسی می کند. در مجموع می توان گفت روانشناسی تربیتی، علمی است که به ماهیت و چگونگی یادگیری، روشهای آموزشی، سنجش و ارزشیابی آموختههای یادگیرندگان میپردازد. این علم با بهکارگیری معلومات حاصل از موضوعات و میدانهای مورد مطالعه علوم دیگر، معلومات دیگری به وجود میآورد که در زمینه آموزش و مسائل آموزشی مورد استفاده قرار گیرد.
روانشناسی تربیتی، بیشتر حاصل جمع دو علم روانشناسی و تربیت است. شناختی که از روانشناسی به دست میآید در فعالیتهای کلاس درس و مدرسه مورد استفاده قرار میگیرد. این علم، یک علم پیچیده است و در دین، فلسفه و روانشناسی محض که شامل مطالعات آزمایشگاهی روی حیوانات است، ریشه دارد. این علم دارای پنج وظیفه اساسی است که عبارتند از: انتخاب هدفهای تدریس و تربیت، شناخت ویژگیهای شاگرد، شناختن و بهکار بردن نظریههای مربوط به فرایند یادگیری و رشد، انتخاب و بهکارگیری روشهای تدریس و تربیت و ارزشیابی یادگیری و رشد شاگردان
با دارا بودن مدرک کارشناسی ارشد در گرایش روانشناسی تربیتی فرد می تواند:
– با اخذ مجوز از سازمان بهزیستی اقدام به تاسیس مهد کودک نماید.
– با اخذ مجوز از سازمان بهزیستی اقدام به تاسیس سرای سالمندان نماید.
– به عنوان کارشناس این رشته در مراکز دولتی نظیر بهزیستی- شهرداری- نیروی انتظامی- سازمان زندان ها- کانون اصلاح و تربیت و … در قسمت مربوطه جذب به کار شود.
– در واحدهای کوچک دانشگاه آزاد و یا دوره های فراگیر و یا موسسات آموزش عالی آزاد به عنوان مدرس فعالیت کند.
– در آموزش و پرورش به عنوان معلم و یا دبیر در دروس مربوطه و یا به عنوان مشاور مدرسه جذب به کار شود.
– در کلینیک های درمان اعتیاد به عنوان روانشناس مشغول به کار شوند
– در کلینیک های مشاوره ای به کارهای درمانی بپردازد
– با روانپزشکان در کلینیک های خصوصی ایشان همکاری کند
– در کلینیک های مشاوره و روان درمانی کودک به کارهای درمانی مثل بازی درمانی و … بپردازد